رولن گروس که بود؟

هر چند که ممکن است شگفت‌انگیز به نظر برسد، اما بسیاری از مردم داستان کامل مردی را که نامش توسط یکی از افسانه‌ای‌ترین رویدادهای تنیس جهان برگزیده شد، نمی‌دانند. مسلماً این که نام یک هوانورد باید برای رویداد تنیس انتخاب شود بسیار غیرعادی است. این تنها یکی از اصالت های داستان اوپن فرانسه است و ادای احترامی شایسته به مردی که هم پیشگام و هم قهرمان بود.

رولن گروس علیرغم اینکه یک ورزشکار مشتاق بود، تنیسور مشتاقی نبود. زمانی که جوان‌تر بود، استعدادی در فوتبال، راگبی و دوچرخه‌سواری داشت. پس از یک حمله ذات‌الریه در ۱۲ سالگی، ورزش دوچرخه سواری به تقویت سیستم تنفسی او کمک کرد.

گروس در 6 اکتبر 1888 در سن دونی فرانسه به دنیا آمد و از مدرسه بازرگانی HEC فارغ التحصیل شد و شرکت خود را در سن 21 سالگی تاسیس کرد؛ یک نمایندگی خودرو در فاصله ای نه چندان دور از طاق پیروزی پاریس و قبل از اینکه زندگی اش در اوت ۱۹۰۹ مسیر جدیدی را در پیش بگیرد. پس از دعوت شدن به منطقه شامپین توسط یکی از دوستانش، در اولین نمایش هوایی خود شرکت کرد و کاملاً عاشق این ماشین های دیوانه شد. از آنجایی که گروس هرگز کاری را به صورت نصفه نیمه انجام نمی داد، بلافاصله یک هواپیما خرید و قبل از گرفتن گواهینامه خلبانی، به صورت خودآموز، یاد گرفت که چگونه پرواز کند.

در 6 سپتامبر 1911، دو سال پس از تولد این استعداد و عشق به هواپیما، گروس اولین رکورد ارتفاع خود را شکست و پس از بلند شدن از ساحل هولگیت به ارتفاع 3910 متر (کمی کمتر از 13000 پا) رسید. او در یک رشته نمایش و مسابقه ی هوایی شرکت کرد و با شجاعت و خلاقیت خود تماشاگران را شگفت زده کرد. او به سرعت تبدیل به یک ستاره در این رشته شد و صدها هزار نفر در اروپا و آمریکای جنوبی برای تماشای او در حال پرواز، جمع شدند.

رولن گروس جاه طلبی های بزرگی داشت و می خواست بر فراز دریاها پرواز کند. او یک چالش جدید برای خود ایجاد کرد: عبور از مدیترانه، کاری که در آن زمان هرگز انجام نشده بود. در 23 سپتامبر 1913، او از سنت رافائل (ریویرای فرانسه) به سمت بیزرته (تونس) با هواپیمای مونوپاپ موران-سالنیه خود پرواز کرد. این سفر حماسی نزدیک به هشت ساعت طول می کشد.

پرواز خود را در ساعت 5:47 صبح – با 200 لیتر سوخت و 60 لیتر روغن کرچک در هواپیما آغاز کرد. با وجود دو نقص موتور که نابغه ی مکانیک توانست به سرعت آن را برطرف کند، پس از طی 780 کیلومتر (485 مایل) در ساعت 1:40 در تونس فرود آمد. فقط پنج لیتر بنزین در باک مانده بود! این شاهکار او را به پسر چشم آبی مجموعه ی نخبگان پاریس تبدیل کرد و در همین زمان با شاعر و فیلمسازی به نام ژان کوکتو که گروس گاهی اوقات او را با هواپیمای خود بیرون می برد، دوست شد. کوکتو در ستایش گروس متنی را به او تقدیم کرد با عنوان: “Le Cap de Bonne Espérance” (دماغه ی امید نیک).

وقتی جنگ جهانی اول شروع شد، او که پیانیست چیره دستی هم بود برای مبارزه و خدمت به کشور ثبت نام کرد. در آن زمان هواپیماها به تسلیحات بسیار کمی مجهز بودند. نبوغ خود را به کار گرفت و به پیشرو و پیشگام در صنایع نظامی تبدیل شد. رولن گروس توانست اولین هواپیمای جنگنده تک سرنشینه ی مجهز به مسلسل را بسازد، جنگنده ای که از طریق ملخ خود شلیک می‌کرد. کار او به غایت انقلابی بود. او با دستگاه جدید خود به جبهه ملحق شد.

در اوایل آوریل 1915، ستوان گروس سه پیروزی متوالی در دو هفته به دست آورد، اما سپس توسط پدافند ضد هوایی آلمان بر فراز بلژیک مورد اصابت قرار گرفت. او که مجبور به فرود شد، قبل از اینکه فرصتی برای نابودی هواپیمای خود داشته باشد، اسیر شد. بنابراین اختراع او به دست دشمن افتاد و آلمان ها از ایده‌های او برای تطبیق هواپیماهای خود استفاده کردند.

گروس سرسخت، سه سال طول کشید تا فرار کرد. او به شکل ناشیانه ای در لباس یک افسر آلمانی ظاهر شده بود. سلامت او در دوران اسارت به شدت رو به وخامت گذاشته بود. دید او به شدت کم شده بود و مجبور بود در خفا برای خودش عینک بسازد تا بتواند به پرواز ادامه دهد. اگرچه جورج کلمانسو، نخست وزیر وقت فرانسه، می خواست که او به عنوان مشاور در خانه بماند، گروس سرسختانه به نبرد بازگشت. این بار، شجاعت او کشنده بود؛ او در 5 اکتبر 1918 بر فراز آردن کشته شد، البته بعد از پیروزی در چهارمین دوئل هوایی.

“پیروزی متعلق به با پشتکارترین است.” نقل قولی که به ناپلئون اول نسبت داده می شود را رولن گروس عینیت بخشید… . او این نقل قول را روی پروانه هواپیماهایش حک کرده بود. عبارتی که می تواند برای برندگان تورنمنت رولن گروس نیز به کار رود… .

رولن گروس، قهرمان جنگ جهانی اول و پیشگام هوانوردی، همچنین مردی بود که در رفاقت و دوستی ثابت قدم بود. از کمپین HEC که خود فارغ التحصیل آن بود در گرفتن ریاست استادو فرانس و ریاست امیلی لسوئور همکلاسی سابقش، حمایت کرد. امیلی لسوئور پس از پیروزی و در سال 1928 و ۱۰ سال پس از مرگ گروس، استادیوم تنیسی که برای تفنگداران ساخته شده بود تا از فرانسوی ها از عنوان قهرمانی خود در دیویس کاپ دفاع کنند را به نام رولن گروس نامگذاری کرد.

بله، رولن گروس به طور خیلی مبهمی با دنیای تنیس مرتبط بود اما تعداد بسیار کمی از رویدادهای ورزشی دنیا نام شخصی را دارند که این همه انگیزه، هوش و شجاعت از خود نشان داده است. یک پیشگام برای هوانوردی و یک قهرمان جنگ که مطمئناً شایستگی جایگاهش را در کتاب های تاریخ دارد.